Van strand naar wereldstad

Het was een week van tegenstellingen. Van typisch Azië weer in een moderne westerse wereld terecht komen, en van strand naar wereldstad. Daarnaast werd deze week gekenmerkt door een gebrek aan voorbereidingen. Steeds een dag van tevoren bedenken wat je die dag daarna gaat doen werkt toch niet optimaal. Ook stond het maken van keuzes centraal. Langer in Zuid-Thailand blijven of naar Indonesië? Strand is strand, dus onze voorkeur ging toch uit naar Indonesië. Wel last minute nog besloten een tussenstop in Kuala Lumpur te maken. Voor minder geld een extra stad bezoeken, daar kun je geen nee op zeggen.

In Krabi hebben we na twee maanden eindelijk weer strand gezien en ik kan jullie vertellen; ik was er aan toe. Daarom hebben we hier volop van genoten en lekker lui gedaan. Ook een seven island tour gedaan. Onder andere naar chicken island; dat eiland heeft ook 1 uitsteeksel en ze vernoemen het meteen naar een kip. Maar heel mooi kunnen snorkelen, de visjes zwommen me om de oren. Tot ik oog en oog sta met een kwal, nou dan kan ik ineens mijn persoonlijke record zwemmen verbreken, bah. Daarna vanuit een onbewoond eiland midden op zee de mooiste zonsondergang ooit gezien, met wel 5 verschillende kleuren aan de horizon. 's Avonds in het donker nog even gezellig gezwommen met plankton. Van bovenaf zie je ze niet, maar zodra je onder water je armen beweegt zie je weet ik het hoeveel lichtgevende puntjes.
Ten slotte zijn we volkomen zen geworden op Koh Lanta in een resort, met bungalow aan het strand voor 15 euro per nacht. Dat heb ik toch nodig op zijn tijd. En wij konden mooi profiteren van het laag seizoen, want daardoor is alles een stuk goedkoper. Wel opvallend is dat ik nog nergens echt blauwe zee heb gezien. Het lijkt van een afstand, maar als je er in gaat is het tot nu toe toch altijd groen en vies. Indonesië, je bent mijn laatste hoop op witte stranden en blauwe zee zoals op de plaatjes in reis brochures.

En wat er al een paar dagen aan zat te komen werd een dag voor ons vertrek duidelijk; het regenseizoen is begonnen in Thailand. Dat betekent dus lekker op z'n Nederlands met bakken uit de hemel. Voor mij betekende dat dat ik na drie keer in Thailand dit land zonder moeite achter me kan laten. Thailand, ik heb van je genoten! En ik moet nog even kwijt; de uitvinding van Thailand is toch wel de seven eleven hoor. Het enige land waar we westerse producten tegen een normale prijs konden kopen en die überhaupt een supermarkt heeft, hemels.

Na een uur vliegen kwamen we dan aan op 'Kuala Lumpur', oftewel toegangspoort tot de moderne wereld. Maar ze noemen het Kuala Lumpur airport, terwijl het in werkelijkheid 52 km van de stad ligt. Dat is hetzelfde als dat Eindhoven airport eigenlijk in Breda ligt. Maar goed vanuit het vliegveld naar de stad lijkt het ineens of je niet meer in Azië bent. Flats all over te place; we zijn in Kuala Lumpur. Na een week slecht slapen zagen we er toch wat tegenop om weer naar een drukke stad te gaan, maar dat viel alles mee. Wat fijn om je weer in een modernere wereld te begeven. Al zat ons hostel alsnog in China Town (China, check). Maar normaal hou ik ook niet van massaal en flatgebouwen maar deze stad heeft het gewoon! En het eerste wat je dan doet is natuurlijk: shoppen (en naar de Mac). Want shopping malls zijn er hier meer dan genoeg. Nou ik was niet meer te houden hoor. Martijn die vond het wat minder en heeft zich steeds maar op een stoel geïnstalleerd en gewacht tot ik klaar was. Maar met een beperkt budget en ruimte in de backpack heb ik me goed weten in te houden. En eigenlijk leef je nu ook in een andere wereld, 10/20 euro voor een shirt lijkt ineens zo veel, omdat je van hetzelfde geld zoveel kan doen hier. Dat wordt dus naar de Zeeman als ik terug ben in Nederland. Nee ik denk dat ik binnen een paar dagen weer aan de prijzen in Nederland gewend ben. Als ze hier 8 euro voor een broodje vragen dan loop ik lachend weg en denk ik ben je helemaal gek geworden, in Nederland geef ik het zonder moeite uit.
Ook zijn we op times square geweest, daar hebben we geen retourtje New York voor nodig gehad (New York, check). Ook een bezoek gebracht aan little India (India, check). En uiteraard de twin towers van hier, de petronas towers bewonderd. Wel even wat anders dan oude tempels maar zeker zo indrukwekkend. Na een aantal dagen toch wel last van mijn nek na al dat omhoog kijken (Martijn, hint..)
En om de moderne wereld en dus het openbaar vervoer optimaal te benutten hebben we gebruik gemaakt van alle soorten vervoer; bus, trein, monorail en metro. Waarom zou je ook lopen? Nee genoeg gelopen hoor, maar wel een verademing dat het allemaal zo vlekkeloos verliep én er airco aanwezig was.

Grappig is de Maleise taal, lijkt een soort kinderlijk Engels. 1 keer raden wat bijvoorbeeld Motosikal en Teksi betekent? Tromgeroffel.. juist, motorcycle en taxi. Best handig dus.

Inmiddels zijn we alweer in Sumatra. Nu rest ons alleen nog de vraag; willen we onze vliegtickets omboeken en de reis verlengen of niet? Het antwoord daarop is ja, maar we kunnen hooguit het visum met 2 weken extra verlengen. Of dat op weegt tegen de extra kosten van ticket omboeken is dus de vraag (zo niet, dan plakken we er thuis nog wel een weekje Europa achteraan). Wij gaan hier nog goed over nadenken en dan zien jullie me of 1 juli of later terug. Ook al mis ik jullie en dingen in Nederland soms stiekem, toch maakt het me nu al verdrietig dat het einde van dit avontuur dichter bij komt..

See you!